Eztul iraunkorra, laringitisa, karraspera, asma edo hortz-higadurak: errefluxu gastroesofagikoaren beste aldea

40 espezialista baino gehiago bildu ziren pasa den maiatzaren 9an, ostirala, Policlínica Gipuzkoan, Digestio Patologiako Eztabaiden III. Jardunaldian, kasu kliniko konplexuei buruz eztabaidatzeko, hala nola errefluxu atipikoari buruz, askotan pazientearen diagnostikoa eta maneiua zailtzen dutenak.

Pasa den maiatzaren 9an Digestio Patologiako Eztabaidei buruzko Jardunaldiaren hirugarren edizioan, Policlínica Gipuzkoan, hainbat espezialitatetako 40 osasun-profesional baino gehiago bildu ziren digestio-patologia konplexuei buruz eztabaidatzeko. Aurten, errefluxu gastroesofagiko atipikoa izan zen gai nagusietako bat; izan ere, gaixotasun horren aldaera gero eta ohikoagoa da, eta erronka diagnostiko eta terapeutiko garrantzitsuak planteatzen ditu. 

Biztanleriaren %40 inguruk errefluxu gastroesofagikoaren gertaeraren bat izango du bizitzan zehar. Dena den, sintomak gutxienez astean bitan errepikatzen direnean eta bizi-kalitatean eragina dutenean bakarrik hartzen da gaixotasuntzat. Hori dela eta, errefluxu gastroesofagikoaren gaixotasunak biztanleriaren %15A inguru hartzen du.

Julyssa Cobian eta Laura Olondris doktoreek, Policlínica Gipuzkoako Digestio Aparatuko espezialistak, diziplina anitzeko ikuspegi batetik heldu zioten gaiari. Cobianek azaldu zuenez, errefluxu atipikoa “urdailaren edukia hestegorrirantz igotzen denean gertatzen da, eta digestio-aparatutik kanpoko sintomak eragiten ditu, hala nola eztul iraunkorra, laringitisa, karraspera, asma edo hortz-higadurak”. Horrek diagnostikoa nahas dezake eta pazientea hainbat espezialistarengana eraman dezake digestio-aparatuko espezialistarengana iritsi aurretik.

Kasu horietan, diagnostiko-prozesuak proba osagarriak eska ditzake, hala nola gastroskopia edo 24 orduko pH-metria esofagikoa, errefluxu-gertakariak pazientearen sintomekin korrelatzea ahalbidetzen duena. “Azterketa konplexuagoa da, baina funtsezkoa sintomak ohikoak ez direnean”, azpimarratu zuen Cobianek. 

Bestalde, Olondrisen interbentzioa errefluxu atipikoaren tratamenduan zentratu zen, paziente guztiek protoi-ponparen inhibitzaileei erantzuten ez dutela azalduz, hau da, ohiko kasuetarako tratamendu estandarrari. “Pazienteak ohiko medikazioarekin hobera egiten ez duenean, alternatiba terapeutikoak hartu behar dira kontuan, farmakologikoak zein ez-farmakologikoak, hala nola dietan, posizioan edo tratamendu kirurgikoetan izandako aldaketak hautatutako kasuetan”, adierazi zuen.

Bi espezialistek jardunaldien garrantzia nabarmendu zuten, izaera praktikoa eta parte-hartzailea dutelako. “Otorrinolaringologia, pneumologia edo erizaintza bezalako beste diziplina batzuetako profesionalekin esperientziak partekatzeak abordatze klinikoa aberasten du eta pazientearen arreta hobetzen du”, ondorioztatu zuten.

Policlínica Gipuzkoako Digestio Patologiako Eztabaiden Jardunaldia erreferentziazko topagune gisa finkatu da, digestio-gaixotasunak maneiatzeko egungo erronkei buruzko ezagutzak eguneratu eta eztabaidatu nahi dituzten profesionalentzat.